“En Ik zeg u ook dat u Petrus bent, en op deze petra zal Ik Mijn gemeente bouwen” -Mattheüs 16:18 Wie of wat is de rots? De Rooms-Katholieke traditie beweert dat Petrus de rots is waarop Gods Kerk gebouwd is. Heeft Petrus de gemeente in Rome geleid en heeft zij, gebaseerd op Petrus’ gezag, het primaat binnen de wereldwijde Kerk van God? Hoe werd dit sleutelvers uitgelegd in de Vroege Kerk en wat was de heersende uitleg voordat de protestantse Reformatie begon?

Het is verleidelijk om vierhonderd-en-drie jaar na het begin van de reformatie de verschillen tussen het protestantisme en het rooms-katholicisme te minimaliseren. Dit gaat niet omdat binnen het rooms-katholicisme de leerstellingen onderling met elkaar verbonden zijn en uiteindelijk terug te brengen zijn op twee basisprincipes. Deze twee ‘pilaren’ die terug te vinden zijn in Allison’s “Roman Catholic Theology and Practice“ worden in dit artikel toegelicht. Dit artikel is een vervolg op “Flirten met Rome”.

Als er een vraag is waar niet één christen onderuit kan is het deze: “Is de paus van Rome de opvolger van Petrus?” De Rooms-Katholieke traditie beweert van wel, en in het conciliedocument Pastor Aeternus, samengesteld tijdens Vaticanum I (1869-1870) staat te lezen: Wie dus beweert, dat niet op grond van de inzetting door Christus de Heer zelf, d.w.z. op grond van goddelijk recht, de heilige Petrus zijn opvolgers van alle tijden in de voorrang over de gehele Kerk zou hebben verheven of dat de Bisschop van Rome niet de opvolger van Petrus zou zijn in deze voorrang, die zij uitgesloten.

Rome en de apostel Petrus zijn al eeuwen lang met elkaar verbonden. In de Sint-Pietersbasiliek, hoog boven de plaats waar de paus de mis voordraagt, staat met grote letters in de koepel geschreven: “Gij zijt Petrus, en op deze rots zal Ik Mijn Kerk bouwen. Aan u zal Ik de sleutels van het Koninkrijk der Hemelen geven”. Met deze tekst wordt gerefereerd naar het moment waarop Jezus alle macht zou hebben overgedragen aan de apostel Petrus.

Rome en het Rooms-Katholicisme zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Een Reformatie zoals in Noordwest Europa is nauwelijks doorgedrongen in deze stad. Toch zijn er sporen te vinden van deze Protestantse revolutie. In deze reportage gaan we op zoek naar Luther in Rome. Luther op bezoek in Rome Santa Maria del Popolo Toen Maarten Luther rond het jaar 1511 Rome bezocht, verbleef hij in een Augustijner klooster naast de Santa Maria del Popolo.

Op 27 maart 2020 om 18.00 uur, in het midden van deze verschrikkelijke coronacrisis, gaat Paus Franciscus voor in een gebedsviering. Daarna geeft hij de speciale Urbi et Orbi zegen, niet alleen voor de stad Rome, maar ook voor de gehele wereld. Door de paus zal tijdens deze plechtigheid een monstrans getoond worden. In deze monstrans bevindt zich de heilige hostie. Voor Rooms-Katholieken betekent dit dat Christus letterlijk met hen is en op die manier het volk zegent.

In gesprekken met Rooms-Katholieke gelovigen is het onmogelijk om Maria te passeren of te negeren. Denk hierbij ook aan de feesten zoals Maria Hemelvaart of de viering van de onbevlekte ontvangenis van Maria. Is het terecht dat zij de titels draagt zoals onbevlekte maagd, de koningin van het universum, de Moeder Gods, voorspreekster, een middelares in het verlossingswerk van Jezus Christus, helpster en bijstand? Was Maria daadwerkelijk vol van genade? Leidde zij een maagdelijk leven en was zij vrij van de erfzonde?

Flirten met Rome lijkt in de mode te zijn: protestanten zoeken toenadering tot Rooms Katholieken. Onder de nazaten van de protestantse Reformatie is er een stijgende belangstelling waar te nemen voor de monastieke traditie, vormen van meditatie, de Mariadevotie en de spiritualiteit van Ignatius van Loyola. En wie draagt er in deze tijd van verwarring geen warm hart toe aan het krachtige ethische geluid vanuit Rome? In dit artikel wil ik drie algemene misverstanden in het hedendaagse gesprek met de Rooms Katholieke Kerk delen: