De doop is een overgang. In de Vroege Kerk werd het beeld van een doortocht vaak gebruikt. Zoals Israël droogvoets door de Rode Zee trok, zo wordt tijdens de doop de overgang van het oude naar het nieuwe leven gemaakt. Dit werd niet alleen zo uitgelegd, maar de gelovige werd symbolisch opgenomen en meegenomen in het verhaal van het volk Israël dat Egypte overhaast verliet. We nemen een kijkje in de dooptraditie in Augustinus’ gemeente in Hippo Regius, Noord-Afrika.

In de Vroege Kerk werd de doop met verschillende Oudtestamentische beelden uitgelegd. Eén daarvan springt er uit: de doortocht door de Rode Zee. In dit artikel gaat het over Augustinus’ geestelijke uitleg van deze geschiedenis. In de Vroegchristelijke bijbeluitleg worden vaak alle beelden uit het verhaal geduid. Augustinus vormt hierop geen uitzondering, hij benoemt alle aspecten om de betekenis van de doop ten volle uit te leggen aan zijn doopleerlingen.